Ik dacht dat als ik een rechtszaak zou indienen, mijn man achter me aan zou rennen, smeekte en smeekte me niet te scheiden. We hadden immers al 22 jaar onze hoofden op hetzelfde kussen gelegd en ik had hem een 15-jarige jongen gegeven met twee meisjes, een 21 jaar oud, de andere 18. Hoewel als hij achter me aan rende en smeekte en me verbrandde, ik hem niet zou vergeven.

De waarheid bleek echter helemaal niet zoals ik had gehoopt. Mijn man ging vissen op de echtscheidingszaak die ik had aangespannen. ons 22-jarig huwelijk eindigde in 15 minuten. Mijn kinderen wilden bij hun vader blijven omdat ze me verantwoordelijk vonden voor de scheiding. Dus, bovenop de scheiding, werd het verdriet van het gescheiden zijn van mijn kinderen toegevoegd.

Mijn moeder vertelde me alles wat ze kon omdat ik gescheiden was. Hij zei dat mijn vader hem op dat moment had bedrogen, maar dat was geen reden om te scheiden. Toch was mijn vrouwelijke trots gekwetst. Niet scheiden en dit accepteren was niet iets wat ik kon doen. Zelfs toen ik dit met mijn beste vriend deed. De vergoeding en alimentatie die ik van mijn man kreeg, waren niet genoeg voor zoiets. Mijn moeder had geen ander inkomen dan het pensioen dat mijn vader had nagelaten, en de echtscheidingsvergoeding die ik kreeg, raakte al snel zonder water. Nu leefden we alleen van alimentatie en het pensioen van mijn moeder. Maar mijn moeder bleef me dwingen om een baan te krijgen. Ze had lang alleen gewoond en met mijn komst was haar gemoedsrust ook gevlucht.

Ben studeerde af aan de Girls’ Vocational high school met de eerste plaats, maar toen werkte ik nooit. Waar zou ik een baan en werk vinden nadat ik deze leeftijd had? Ik probeerde mijn geluk en solliciteerde op verschillende plaatsen. Dit waren banen zoals koken, schoonmaken. Maar elk van hen bleek negatief. Vanwege mijn leeftijd en het feit dat ik nog nooit eerder had gewerkt, wilde niemand me inhuren. Op de top van al deze negativiteit, was ik nog meer kapot toen ik hoorde dat mijn man Hale was getrouwd. Hale had zowel mijn man als mijn kinderen weggenomen.

Ik werd depressief. Ik werd boos op mezelf omdat ik gescheiden was. Ik had tenminste een huwelijk dat goed en slecht ging, en ik wist niet wat een levensonderhoudsprobleem was. Mijn man werkte en bracht het mee,en ik at. Maar nu waren de situaties krap. Ik ontmoette het echte leven toen ik 42 was.

Op een dag kwam mijn jeugdvriend Müge uit de buurt en vanaf dat moment veranderde mijn leven. Hij zei tegen Müge: “geef me een baan! toen ik zei: “Oké, ik zal zien!” gezegd. Müge ‘ s omgeving was breed. Ik had tenminste mijn geluk geprobeerd. Ook al was mijn vriend Müge geen stevige schoen. Hij was getrouwd, maar gescheiden. Omdat ze haar man bedroog. Na de scheiding van haar man had ze ook relaties met veel mannen. Ze werkte in een kledingwinkel. Het was meteen duidelijk dat hij de leidende chav was met zijn kleding, kleding, staat en bewegingen. Ik vroeg zo ‘ n vrouw om een baan voor me te vinden, maar er was niets anders dat ik kon doen.

Een paar dagen later belde Muge: “ik heb een baan voor je gevonden, schrijf het volgende adres op, Er is Mr. Haldun daar, ga morgen met hem praten, vertel hem dat je zijn adres, zijn naam of zoiets van mij hebt gekregen!”hij gaf een adres, zeggende. En toen zei hij: “ha, kijk me aan, kleed je niet als een boer, kleed je een beetje mooi aan, brood zit in de mond van de Leeuw, meisje, versier een beetje!”zei hij met een lach.

Ik was een vrouw die een hijab droeg en ik had geen gewoonten zoals versieren en kwastjes maken, kleding dragen die mijn lichaamscontouren toonde. Maar wat Müge zei was ook waar. Mensen keken hier een beetje naar bij het inhuren. De volgende dag droeg ik mijn Bordeaux blouse met lange mouwen en een zwarte lange rok. Ik droeg ook een lichte make-up terwijl ik mijn hoofd vastbond met een flinke tulband met een zwart-wit patroon. Ik trok mijn zwarte schoenen aan.

Scheiden heeft me niet geholpen. Toen ik getrouwd was, woog ik behoorlijk tussen de 60 en 65 kilogram, en omdat mijn lengte 1,70 was, zag ik er altijd dun uit. Maar vanwege de stress die ik ervoer na de scheiding, gaf ik mezelf over aan eten en kwam ik 85 pond aan. Ik kon mijn extra kilo ‘ s niet weggeven. Daarom zaten mijn kleren nu strak. Terwijl mijn rok mijn kont heel duidelijk maakte, leek mijn blouse ook op me te blijven plakken. Mijn borsten toonden nogal wat. Hij had gelijk toen hij zei dat het rijke brood in de muil van de Leeuw zat. Ik zou het wanhopig verdragen.

Ik ging naar buiten zonder mijn jas aan te trekken. Het voelde alsof ik mezelf op deze manier blootlegde. Tijdens het lopen op de bus en op de weg, ving ik een aantal mannen staren op me. Ik schaamde me zo, maar ik kon niets zeggen, Ik kon het niet doen. Zelfs als ik een hijab droeg, keken ze naar me omdat mijn lichaamscontouren duidelijk waren.

Het adres dat Müge gaf was ergens aan de zijkanten van Tarlabaşı. Ik ben hier nog nooit geweest. Ik kwam naar Taksim met mijn kinderen en mijn man, we liepen samen langs Istiklal street, aten, winkelden. Maar dit waren plaatsen die ik nooit kende. De mensen die ik op straat zag waren mensen die ik nog nooit eerder had ontmoet, niet erg mysterieus. Eerlijk gezegd was ik niet bang toen ik op straat liep. Uiteindelijk vond ik het gebouw door te vragen.

Müge zei dat de plaats waar ik naartoe ga een castingbureau is, ze selecteren en sturen acteurs naar films, TV-series en commercials. Er was geen bord bij de ingang van het gebouw, geen naam gerelateerd aan het bedrijf. Hoe dan ook, het gebouw was vrij oud en het leek alsof er niemand van buitenaf in woonde.

Agentschap 6. en het was op de bovenste verdieping. Omdat er geen lift was, liep ik de trap op. Mijn hart bonsde als een gek van opwinding. Ik drukte op de bel naast de oude houten deur met twee vleugels die omhoog Rees naar het plafond. Even later waren er geluiden van hakken van binnen. Een vleugel van de deur, waarvan de verf op sommige plaatsen was gemorst, opende krakend. een jong meisje dat er 25-26 jaar oud uitzag en behoorlijk intense make-up had, opende de deur. Hij keek 1-2 seconden en zei: “Ja?”zei hij minachtend. “Shey, ik zou Mr. Haldun ontmoeten, van Mrs. Muge… hij onderbrak me en zei: “Wacht even!”hij sloot de deur voor me en zei: Ik was geschokt, maar ik kon ook geen geluid maken. Het geluid van hakken kwam weer van binnen, en al snel kraakte de deurscharnier weer open.

Deze keer stond er een man van middelbare leeftijd aan de deur. “Ja, ja? toen hij zei: “Shay, Mrs Muge heeft me gestuurd.”Ik zei verlegen. De man zei: “mevrouw Muge?”hij zei het alsof hij het niet wist. Maar dan, ” Oh, onze gekke Muge, oké, ben je een ding, of ben je een Funda Dame?” gezegd. Muge zei blijkbaar tegen me: “Ja, ik ben het, ben jij ook Mr. Haldun? toen hij zei: “ja, ja, kom binnen, kom binnen!”zei hij, met één hand naar binnen gericht.

Het was eigenlijk een huis, maar het werd gebruikt als kantoor. In het gedeelte dat de zaal was, was er een oude en grote tafel en een stoel, en twee oude met leer bedekte fauteuils met gescheurde en gescheurde randen naast het raam tegenover. Er stond geen computer of telefoon op tafel. Alle gordijnen waren dicht, ook al was het overdag, en schijnwerpers op het plafond verlichtten de binnenkant. De airconditioner maakte de binnenkant als ijs, het was als de winter binnen in reactie op de hitte buiten. De verf op de muren was op sommige plaatsen uitgestort.

Mr Haldun was een 45-46-jarige man met een topbaard, die geen haar op zijn hoofd had. Het leek alsof hij zijn haar zo scheerde. Hij was lang en mager. “Hier ben je!”dus zei hij dat ik de oude stoel moest innemen. Hij ging ook voor me zitten. Het meisje had ondertussen in de stoel achter het bureau gezeten, maar haar minachtende blik was op mij gericht. Trouwens, de outfit van het meisje was ook vreemd. Augustus. Ze droeg een klein zwart rokje dat niet eens een mini was. Zijn heupen, zijn benen stonden op het plein. Zijn benen schenen alsof ze met olie waren ingewreven. Zijn kont stond ook goed. Ze droeg een witte singlet met een touwriem, en haar zwarte bh was zichtbaar onder de witte singlet, en haar grote borsten waren zichtbaar zoals ze waren. En op haar voet was een rode schoen met vrij hoge hakken. Ze had haar lange blonde haar in een paardenstaart van achteren.

Mr Haldun zei: “alsjeblieft, ik luister naar je!”Ik werd nog enthousiaster toen hij het zei. “Nou, mevrouw Muge gaf me uw adres, Ik ben op zoek naar een baan, dus…”Zei ik timide. Mr Haldun staarde me van top tot teen aan. Zijn ogen waren op mijn borsten, die zichtbaar waren onder mijn blouse. Ik was geïrriteerd door zijn uiterlijk, maar ik kon niets zeggen omdat ik me schaamde.

Hij keek me een tijdje aan zonder mijn woorden te beantwoorden. Toen zei hij: “Hmm, vertel me over jezelf, waar heb je eerder gewerkt, wat heb je gedaan!”toen ik het zei, wist ik niet wat ik moest vertellen. Omdat mijn leven vrij leeg was. Ik ben op jonge leeftijd getrouwd en na 22 jaar gescheiden. toen ik zei: “Ik heb drie kinderen, Ik ben twee jaar geleden gescheiden van mijn vrouw…hij onderbrak me en zei: “Dus je bent gescheiden!”zei hij, met een wenkbrauw in de lucht. Alsof je dat graag hoorde. “Hmm!”zei hij, schudde zijn hoofd op en neer.

“Ik zal koken, schoonmaken en zo verder. toen ik het zei, zei het meisje lachend: “eten?” gezegd. Hij lachte verschrikkelijk, maakte me belachelijk. Op dat moment draaide Mr Haldun zich naar het meisje en zei: “onthoofding, alsjeblieft!”zei hij op een nogal harde toon. Deze Opmerking van hem maakte het gezicht van het meisje zuur, maar ze bleef nog steeds een beetje lachen. Mr. Haldun zei: “ik begrijp het, maar we zijn hier niet op zoek naar zo’ n persoon!”mijn hart was gebroken toen hij het zei. “Gezondheid voor jou!”Zei ik, terwijl ik mijn hoofd naar voren kantelde. Mr. Haldun zei: “Weet je, dit is een castingbureau, we selecteren en sturen acteurs naar commercials, films enzovoort, we hebben zo iemand nodig. Mrs Muge had het over u, maar ik dacht dat zoiets zou gebeuren. Het spijt me!” gezegd. “Hoe dan ook, heb een gezondheid!”Ik zei nog een keer, trouwens, ik was klaar om op te staan. Augustus.

Mr Haldun zei: “Ik zal je wat vertellen, je bent zo ver gekomen, als je wilt, laten we je in onze kandidatenpool krijgen, laat de bazen een kijkje nemen. Als er een geschikte rol opduikt, laten we het je weten, hoe zit het?” gezegd. “Hoe komt het dat ik het niet weet?”Zei ik, beschaamd. Terwijl ik dacht aan eten, schoonmaken, had Mr Haldun het over acteren.